Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Όταν το φως στο μπάνιο τρεμοπαίζει

Το φως στο μπάνιο τρεμοπαίζει.

Είναι ακριβώς πάνω απ το νιπτήρα, 2 λάμπες αλογόνου, μικρές, γύρω στα 30 εκατοστά, μέσα σ' ένα άθλιο τσίγκινο κατασκεύασμα με γρίλιες, design βγαλμένο από τον κατάλογο της προχειρότητας και της κακογουστιάς, και όταν το ανάβεις δεν ολοκληρώνει τη διαδικασία που πρέπει και τρεμοπαίζει.

Το starter πρέπει να δουλεύει, μάλλον οι λάμπες κάτι έχουν, τελειώνει το αλογόνο μέσα από μία λάμπα; Τελειώνει σα να ναι ο αέρας μέσα σ' ένα κλειστό χώρο που τον αισθάνεσαι ότι φεύγει σιγά σιγά και όσο προσεκτικά κι αν αναπνέεις αισθάνεσαι την προοδευτική έλλειψή του; Δεν ξέρω. Μπορεί.

Όταν θες να πλύνεις τα χέρια σου δεν μπορείς να χαζέψεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη γιατί το φως πάνω απ' το νιπτήρα τρεμοπαίζει. Είναι σα να σε τραβάνε φωτογραφίες μέσα στο σκοτάδι, σα ν' ανάβουν ξαφνικά φλας, πολλά φλας το ένα μετά το άλλο, σε στραβώνει, δεν διακρίνεις λεπτομέρειες του εαυτού σου στον καθρέφτη και στο σκοτάδι μένει η εικόνα σου που δεν μπορούσες να δεις, σαν αρνητικό σε φωτογραφία.

Το φως στο μπάνιο τρεμοπαίζει, αισθάνεσαι όσο ψάχνεις το κρεμοσάπουνο σα να παίζεις σε σκηνή από ταινία τρόμου, σα να είσαι στη Λάμψη και πρέπει να πλυθείς γρήγορα, γιατί όπου να ναι θα πεταχτεί ο τρελός με το τσεκούρι να σε σφάξει, όπου να ναι θα δεις μπροστά σου τα δίδυμα κοριτσάκια, και δεν πρέπει να τα δεις, αν τα δεις θα σε στοιχειώνουν για όλη σου τη ζωή, αν τα δεις, δεν θα κοιμηθείς ποτέ ξανά.

Το φως στο μπάνιο τρεμοπαίζει κι εσύ, άθελά σου, παρόλο που είσαι σε χώρο πολυσύχναστο, παρόλο που είναι ένα φωτεινό μεσημέρι εκεί έξω, κοιτάς πίσω απ' τη ράχη σου να δεις μήπως κάτι συμβαίνει, μήπως κάτι σε βλάψει, μήπως κάποιος τρόμος ενεδρεύει, κάποιος αρχέγονος τρόμος που βγαίνει από μέσα σου και σε κάνει να αισθάνεσαι πάλι σα να σαι 3 χρονών, μόνος στο κρεβατάκι σου και για πρώτη φορά η μαμά έσβησε όλα τα φώτα να σε αφήσει να κοιμηθείς μέσα στο σκοτάδι για να σταματήσεις να φοβάσαι χωρίς λόγο.

Όμως εσυ ξέρεις καλύτερα, ποτέ δεν φοβήθηκες χωρίς λόγο.

Ο μπαμπούλας που παραμονεύει μέσα στην ντουλάπα περιμένει υπομονετικά να βγει μέσα στο σκοτάδι. Το σκελετωμένο χέρι θα πεταχτεί κάτω απ το κρεβατάκι σου να σε τραβήξει μαζί του σε ανήλιαγες διαστάσεις, σε τρόμους ανείπωτους. Εσύ ξέρεις ότι αυτό που κουνιέται έξω απ το παράθυρό σου δεν είναι ένα κλωνάρι που το παρασέρνει ο αέρας, είναι τα δάχτυλα μιας μάγισσας που σε καλεί να πας κοντά της για να σε κάνει σκλάβο της. Ενός βρικόλακα που θέλει να σου κατασπαράξει την ψυχή σου. Και προσπαθείς να βρεις το σκέπασμα να κρυφτείς, αλλά σκέπασμα δεν υπάρχει γιατί δεν είσαι πια 3 χρονών, είσαι 40, δεν είσαι στο χρωματιστό σου κρεβατάκι, είσαι στο μπάνιο.

Στο μπάνιο που το φως τρεμοπαίζει...

Αφιερωμένο σε μας, σε μας που ό,τι και να κάνουμε θα έχουμε πάντα ένα παιδί γεμάτο φαντασία μέσα μας...

36 σχόλια:

  1. Χαχα, εγώ ακόμα πλάθω ιστορίες ότι έχω υπερφυσικές ικανότητες και εξολοθρεύω τέρατα και δαίμονες... Περιττό να πω ότι έχω διαβάσει όλα τα Harry Potter!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι λάτρης των παλιών του Stephen King με αποκορύφωμα το Salems Lot το οποίο όταν διάβασα έκανα να κοιμηθώ κανονικά κανά δυο βδομάδες, και χωρίς το φως στο μπάνιο να τρεμοπαίζει!

      Διαγραφή
  2. μου άρεσε αυτό το παιδί που, γεμάτο φαντασία, έγραψε αυτό το κείμενο - δίνει και μια άλλη διάσταση στα πράγματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είναι καλά το φως στο μπάνιο που τρεμοπαίζει και με ενέπνευσε!

      Σ ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  3. ευτυχώς που δεν το δημοσίευσες βράδυ!!!!!καλά δεν κοιμόμουν μέχρι τα 10 μου σκεφτόμενη τα παραπάνω,ώρα να ξαγρυπνώ και τώρα!
    σε ευχαριστούμε θερμά που μοιράστηκες αυτές τις σκέψεις σου μαζί μας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν λοξοδρόμισμα η ανάρτηση, πήγα να γκρινιάξω για το φως που τρεμόπαιζε και βγήκε κάτι άλλο!

      Άβυσσος παιδί μου, άβυσσος

      Σ ευχαριστώ που σου άρεσε

      Διαγραφή
  4. εγώ που είμαι εντελώς πεζή, θα σου έλεγα να αγοράσεις καινούργιους λαμπτήρες!

    έχει και την πλάκα του βέβαια κάτι τέτοιο. σίγουρα δεν είναι τρομακτικό, ίσως μόνο, όταν πας να πληρώσεις τις λάμπες και μετά τον ηλεκτρολόγο που θα τις αλλάξει...

    φιλιά γλυκέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχαχαχα

      μια φορ είπα να γράψω κάτι διαφορετικό και με προσγειώνετε!
      Μωρό μου, έχω κάνει ηλεκτρολόγος στα νιάτα μου, και λάμπες αλλάζω, η συγκεκριμένη δεν με αφορά, είναι στη δουλειά!

      Διαγραφή
  5. Ευχαριστώ για την δικαίωση!
    Πάντα τους έλεγα ότι δεν ήταν το κλαδί του δέντρου αυτό που κουνιόταν με τον αέρα και τους το έλεγα κι εκείνοι επέμεναν πως ήταν και κανείς τους δεν με πίστευε.
    Ευτυχώς μετά από δύο χρόνια αλλάξαμε σπίτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ολα ωραία και καλά... το παιδί μέσα μας υπάρχει ακόμα εντάξει?
    Δεν χρειάζεται να φαντάζεται τον Φρέντυ Γκρούγκερ για να μας φωνάζει την ύπαρξή του! ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ (καλά όχι όλοι αλλά εσύ κι εγώ σίγουρα)
    Επειδή το λοιπόν δε βοηθάει όλη αυτή η "άσκηση θάρρους" και επειδή είναι πολύ κακό Φενγκ Σουι και σου μαμα την ψυχολογία να καμαρώνεις το είδωλο στο καθρεπτη μέσα απ'αυτές τις συνθήκες θα σου έλεγα να πάρεις το συντομότερο νέες λάμπες.
    Υπόσχεσαι?
    Φιλί μέγάλο καθησυχαστικό... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε κουτό. είπα να συνομιλήσω λίγο με το παιδί μέσα μας, το παιδί που εκτός απ το παιχνίδι είχε κι άλλα στο μυαλό του, πιο σκοτεινά πράγματα. Άσε που οι χαλασμένη λάμπα είναι στη δουλειά, όχι στο σπίτι, δεν θα το επέτρεπα ποτέ αυτό!

      Διαγραφή
  7. Και να μην τρεμόπαιζε το φως του μπάνιου εσύ πάλι θα φοβόσουν...
    Το ξέρω, το ζω.
    Είναι κάτι που νομίζουμε πως κάναμε delete αλλά δεν έσβησε ποτέ.
    Υπάρχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού.
    Και νομίζουμε πως φταίει το φως, ο σκελετός στη ντουλάπα ή κάτω απ' το κρεββάτι.
    Μη φοβάσαι αγαπημένε μου tremens!
    Ολα είναι στο μυαλό....
    Ελα να σε πάρω μια αγκαλίτσα να πάψουμε να φοβόμαστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν φοβάμαι καμάρι μου, δηλαδή φοβάμαι, αλλά με γοητεύει αυτός ο φόβος για το άγνωστο, με γοήτευε από παιδί! Δεν θέλω να τον χάσω, θέλω να τον έχω για πάντα μέσα στη μεσήλικη πια καρδιά μου, θέλω ακόμα κι αυτός να με κάνει πάλι να νιώσω παιδί

      Διαγραφή
    2. Μα παιδί είσαι καρδούλα μου!!

      Διαγραφή
    3. Α, δεν είμαστε όλοι;

      Απ ότι βλέπω η προσπάθειά μου να δώσω κάτι διαφορετικό, κάτι σε μυστήριο απέτυχε... δεν ξέρω αν θα ξαναπροσπαθήσω, μάλλον πρέπει να παραμείνω ο γνωστός γκρινιάρης!

      Διαγραφή
  8. Ναι άλλαξε λάμπες και άσε τη Ρια να λέει για ηλεκτρολόγο, τι στο καλό μας θεωρεί; ότι δεν μπορούμε ούτε μια λάμπα να αλλάξουμε; ας όψεται ο κουμπαράς που δεν είχε αρκετά και για λάμπες...
    Τώρα εδώ θα δουλέψει και λίγο η φαντασία μου,ευτυχώς που χρησιμοποιείς κρεμοσάπουνο και όχι σαπούνι,ευτυχώς και μένεις μόνος,πέρασε μια σκηνή από το μυαλό το διεστραμμένο μου,
    φυλακές ,μπάνια και σαπούνι στο πάτωμα.....εχω τρομερή φαντασία ξέρω, θα το κοιτάξω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τις αλλάζω ψυχή μου, να τις αλλάξει η εταιρία που δεν μας πληρώνει, δικές της είναι!

      Είπα να σας δώσω κάτι διαφορετικό σήμερα!

      Διαγραφή
  9. όταν το φως στο μπάνιο τρεμοπαίζει
    βαλε κάτι στο τραπέζι

    άσχετο δύστυχο δίστιχο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μήπως φταίει που έμεινες κλεισμένος τόσες μέρες στο σπίτι; Δεν θέλει και πολύ το μυαλό του ανθρώπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χρειάζεσαι επειγόντως διακοπές....

    :)))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Συμβουλή > βρες επειγοντως παρεα, συγκατοικο, έρωτα, κατι τέλος πάντων. Κάποιον να βρίσκεται δίπλα σου, πίσω σου, να σκιάξεις τον μπαμπούλα μακρυά. Πάντως να ξέρεις όσο έχεις το ... παιδί εκεί, είσαι ακόμα νέος. Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω έρωτα ομορφιά μου, κάποιες φορές χρειάζεται και μυστήριο όμως, ναι; Συγκάτοικο όχι ξανά, δεν θα το αντέξω εύκολα!

      Διαγραφή
  13. Και σου το είπα εγώ ότι ο μαραθώνιος Ντέξτερ, δεν θα σου βγει σε καλό. Πάντως καλού κακού φώναξε έναν ηλεκτρολόγο. Κι αν δεν φτιάξει το θέμα, έναν παπά μη-χειρότερα να κάμει κάνα ευχέλαιο. ("Με κατατρέχουν, μ'εξουσιάζουν, φρικιά και δαίμονες, πίσω μου τρέχουν, και με τρομάζουν, στο λουτρό μου ε-χουνε-μπει ιδέες έμμονες...")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

      ΔΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΜΟΝΕΣ
      ΔΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΜΟΝΕΣ
      ΔΑΙ ΑΙ ΑΙ ΑΙ ΑΙ ΜΟ ΝΕΕΕΕΕΕΕΕΣ

      2 επεισόδια μου μειναν, περιμένω προτάσεις να κατεβάσω άλλες!

      Διαγραφή
  14. Κύριε των δυνάμεων!!!!!! Τι ζημιά μπορεί να σου κάνει ένας λαμπτήρας!!!Μας άλλαξες τα φώτα,παιδί μου!!! θα το σκεφτώ αν θα κοιμηθώ το βράδυ γιατι τώρα τελευταία ακούω ένα παράξενο τρίξιμο που κάποιοι λένε οτι το κάνει ο ανεμιστήρας! Εγω όμως δε τους πιστευω...κάτι άλλο κρύβεται σου λέω,μα τις χίλιες αρμάδες!
    --Σαλιάγκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παιδί μου, για ένα κατούρημα πας σ' αυτήν την εταιρία και αντιμετωπίζεις φαντάσματα! Που να σου πω για τους πελάτες να φρίξεις!

      Δεν είναι ο ανεμιστήρας πάντως....

      Διαγραφή
  15. Άντε καλέ. Άλλαξε καρέκλα να βλέπεις καλύτερα. Εγώ το κλαδί που τρεμόπαιζε το βλεπα σαν το χέρι του ιππότη που έρχεται να μου περάσει το δαχτυλίδι, το τρεμόπαιγμα της λάμπας γιατί να μην είναι τα φλας από την δεξίωση που με απαθανατίζουνε νυφούλα?

    Σύνελθε Τρέμενς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Βρε αχαΐρευτε...ούτε μια λάμπα δεν μπορείς να αλλάξεις; Που λες τα ίδια είχαμε σήμερα στη κουζινούλα του γραφείου; Που λες και ήμουν σε ντισκοτέκ του 80 ένιωθα!

    Τι εννοείς σου γάμησα την ανάρτηση; Όχι αγάπη μου, που στα πατώματα θα με ρίξεις σε λίγο...με την καλή έννοια πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε συ, εγώ μέχρι και σπίτι σου σοβατίζω, από τέτοια ευτυχώς κατέχω (δούλευα οικοδομή στα νιάτα μου)!

      Αλλά καρδιά μου, η λάμπα ήταν στην τουαλέττα του γραφείου, εγώ είμαι στέλεχος πια, δεν κουβαλάω μπάζα πλέον (είπε και ανέβασε τη μύτη ψηλά), δεν αλλάζω λάμπες, απαιτώ να αλλαχθούν!

      Διαγραφή
    2. Χριστέ μου...τι καπιταλόσκυλο! Το προλεταριάτο κακομοίρη μου θα σε πάρει στο κατόπι!

      ;-Ρ

      Διαγραφή
    3. Αχ, που σαι πατέρα να δεις το γιο σου που τόσα χρόνια κουβάλαγε μπάζα στο γιαπί να ναι καπιταλόσκυλο. Μόνο οι κάλοι στα χέρια αποδεικνύουν το ταπεινό μου παρελθόν...

      Διαγραφή